Произношение | забрюха́теть |
Начальная форма | забрюхатеть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | забрюхатею | забрюхател | |
жен. р. | забрюхатела | |||
Ты | муж. р. | забрюхатеешь | забрюхател | забрюхатей |
жен. р. | забрюхатела | |||
Он | забрюхатеет | забрюхател | ||
Она | забрюхатела | |||
Оно | забрюхатело | |||
Мы | забрюхатеем | забрюхатели | ||
Вы | забрюхатеете | забрюхатели | забрюхатейте | |
Они | забрюхатеют | забрюхатели |
за — приставка,
брюх — корень,
ат — суффикс,
е — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | забрюхатеть |
Прич. действ. прош. | забрюхатевший |
Дееприч. прош. | забрюхатевзабрюхатевши |