Произношение | забаба́хать |
Начальная форма | забабахать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | забабахаю | забабахал | |
жен. р. | забабахала | |||
Ты | муж. р. | забабахаешь | забабахал | забабахай |
жен. р. | забабахала | |||
Он | забабахает | забабахал | ||
Она | забабахала | |||
Оно | забабахало | |||
Мы | забабахаем | забабахали | ||
Вы | забабахаете | забабахали | забабахайте | |
Они | забабахают | забабахали |
за — приставка,
бабах — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | забабахать |
Прич. действ. прош. | забабахавший |
Дееприч. прош. | забабахавзабабахавши |