Произношение | достуча́ться |
Начальная форма | достучаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | достучусь | достучался | |
жен. р. | достучалась | |||
Ты | муж. р. | достучишься | достучался | достучись |
жен. р. | достучалась | |||
Он | достучится | достучался | ||
Она | достучалась | |||
Оно | достучалось | |||
Мы | достучимся | достучались | ||
Вы | достучитесь | достучались | достучитесь | |
Они | достучатся | достучались |
до — приставка,
стуч — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | достучаться |
Прич. действ. прош. | достучавшийся |
Дееприч. прош. | достучасьдостучавшись |