Произношение | доспроси́ть |
Начальная форма | доспросить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | доспрошу | доспросил | |
жен. р. | доспросила | |||
Ты | муж. р. | доспросишь | доспросил | доспроси |
жен. р. | доспросила | |||
Он | доспросит | доспросил | ||
Она | доспросила | |||
Оно | доспросило | |||
Мы | доспросим | доспросили | ||
Вы | доспросите | доспросили | доспросите | |
Они | доспросят | доспросили |
до — приставка,
с — приставка,
прос — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | доспросить |
Прич. страд. прош. | доспрошенный |
Прич. кр. страд. прош. | доспрошен |
Прич. действ. прош. | доспросивший |
Дееприч. прош. | доспросядоспросивдоспросивши |