Произношение | доду́маться |
Начальная форма | додуматься |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | додумаюсь | додумался | |
жен. р. | додумалась | |||
Ты | муж. р. | додумаешься | додумался | додумайся |
жен. р. | додумалась | |||
Он | додумается | додумался | ||
Она | додумалась | |||
Оно | додумалось | |||
Мы | додумаемся | додумались | ||
Вы | додумаетесь | додумались | додумайтесь | |
Они | додумаются | додумались |
до — приставка,
дум — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | додуматься |
Прич. действ. прош. | додумавшийся |
Дееприч. прош. | додумавшись |