Произношение | дифира́мб |
Начальная форма | дифирамб |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | дифирамб | дифирамб |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | дифирамб | дифирамбы |
Рд. | дифирамба | дифирамбов |
Дт. | дифирамбу | дифирамбам |
Вн. | дифирамб | дифирамбы |
Тв. | дифирамбом | дифирамбами |
Пр. | дифирамбе | дифирамбах |
дифирамб — корень,
ø — нулевое окончание.