Произношение | диакри́тика |
Начальная форма | диакритика |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | диакритика | диакритики |
Рд. | диакритики | диакритик |
Дт. | диакритике | диакритикам |
Вн. | диакритику | диакритики |
Тв. | диакритикойдиакритикою | диакритиками |
Пр. | диакритике | диакритиках |
д — приставка,
иакрит — корень,
ик — суффикс,
а — окончание.