Произношение | диа́коница |
Начальная форма | диаконица |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | диаконица | диаконицы |
Рд. | диаконицы | диакониц |
Дт. | диаконице | диаконицам |
Вн. | диаконицу | диакониц |
Тв. | диаконицейдиаконицею | диаконицами |
Пр. | диаконице | диаконицах |
диакон — корень,
иц — суффикс,
а — окончание.