Произношение | дэфибрэ́р |
Начальная форма | дефибрер |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | дефибрер | дефибрер |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | дефибрер | дефибреры |
Рд. | дефибрера | дефибреров |
Дт. | дефибреру | дефибрерам |
Вн. | дефибрер | дефибреры |
Тв. | дефибрером | дефибрерами |
Пр. | дефибрере | дефибрерах |
де — приставка,
фибр — корень,
ер — суффикс,
ø — нулевое окончание.