Произношение | гульну́ть |
Начальная форма | гульнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
гуль — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | гульнуть |
Прич. действ. прош. | гульнувший |
Дееприч. прош. | гульнувгульнувши |