Произношение | граммати́ст |
Начальная форма | грамматист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | грамматист | грамматисты |
Рд. | грамматиста | грамматистов |
Дт. | грамматисту | грамматистам |
Вн. | грамматиста | грамматистов |
Тв. | грамматистом | грамматистами |
Пр. | грамматисте | грамматистах |
граммат — корень,
ист — суффикс,
ø — нулевое окончание.