Произношение | германи́т |
Начальная форма | германит |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | германит | германит |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | германит | германиты |
Рд. | германита | германитов |
Дт. | германиту | германитам |
Вн. | германит | германиты |
Тв. | германитом | германитами |
Пр. | германите | германитах |
герман — корень,
и — суффикс,
т — корень,
ø — нулевое окончание.