Произношение | гексадека́н |
Начальная форма | гексадекан |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | гексадекан | гексадекан |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | гексадекан | гексадеканы |
Рд. | гексадекана | гексадеканов |
Дт. | гексадекану | гексадеканам |
Вн. | гексадекан | гексадеканы |
Тв. | гексадеканом | гексадеканами |
Пр. | гексадекане | гексадеканах |
гексадекан — корень,
ø — нулевое окончание.