| Произношение | вы́явившем |
| Начальная форма | выявивший |
| Форма | полное |
| Залог | действительное |
| Транзитивность | переходное |
| Вид | совершенный |
| Время | прошедшее |
| Число | единственное |
| Падеж | предложный |
| Возвратность | невозвратное |
| Варианты | выявившем | выявившем |
| Род | мужской | средний |
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
| Им. | выявивший | выявившая | выявившее | выявившие | |
| Рд. | выявившего | выявившей | выявившего | выявивших | |
| Дт. | выявившему | выявившей | выявившему | выявившим | |
| Вн. | одуш. | выявившего | выявившую | выявившее | выявивших |
| неод. | выявивший | выявившие | |||
| Тв. | выявившим | выявившейвыявившею | выявившим | выявившими | |
| Пр. | выявившем | выявившей | выявившем | выявивших | |
выяв — корень,
и — суффикс,
в — суффикс,
ш — суффикс,
ем — окончание.