Произношение | вы́швырнуть |
Начальная форма | вышвырнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | вышвырну | вышвырнул | |
жен. р. | вышвырнула | |||
Ты | муж. р. | вышвырнешь | вышвырнул | вышвырни |
жен. р. | вышвырнула | |||
Он | вышвырнет | вышвырнул | ||
Она | вышвырнула | |||
Оно | вышвырнуло | |||
Мы | вышвырнем | вышвырнули | ||
Вы | вышвырнете | вышвырнули | вышвырните | |
Они | вышвырнут | вышвырнули |
вы — приставка,
швыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | вышвырнуть |
Прич. страд. прош. | вышвырнутый |
Прич. кр. страд. прош. | вышвырнут |
Прич. действ. прош. | вышвырнувший |
Дееприч. прош. | вышвырнуввышвырнувши |