Произношение | вы́харкнуть |
Начальная форма | выхаркнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | выхаркну | выхаркнул | |
жен. р. | выхаркнула | |||
Ты | муж. р. | выхаркнешь | выхаркнул | выхаркни |
жен. р. | выхаркнула | |||
Он | выхаркнет | выхаркнул | ||
Она | выхаркнула | |||
Оно | выхаркнуло | |||
Мы | выхаркнем | выхаркнули | ||
Вы | выхаркнете | выхаркнули | выхаркните | |
Они | выхаркнут | выхаркнули |
вы — приставка,
харк — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выхаркнуть |
Прич. страд. прош. | выхаркнутый |
Прич. кр. страд. прош. | выхаркнут |
Прич. действ. прош. | выхаркнувший |
Дееприч. прош. | выхаркнуввыхаркнувши |