Произношение | выта́чивать |
Начальная форма | вытачивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | вытачиваю | вытачивал | |
жен. р. | вытачивала | |||
Ты | муж. р. | вытачиваешь | вытачивал | вытачивай |
жен. р. | вытачивала | |||
Он | вытачивает | вытачивал | ||
Она | вытачивала | |||
Оно | вытачивало | |||
Мы | вытачиваем | вытачивали | ||
Вы | вытачиваете | вытачивали | вытачивайте | |
Они | вытачивают | вытачивали |
вы — приставка,
тач — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | вытачивать |
Прич. страд. наст. | вытачиваемый |
Прич. кр. страд. наст. | вытачиваем |
Прич. действ. прош. | вытачивавший |
Прич. действ. наст. | вытачивающий |
Дееприч. наст. | вытачивая |