Произношение | выку́ривать |
Начальная форма | выкуривать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | выкуриваю | выкуривал | |
жен. р. | выкуривала | |||
Ты | муж. р. | выкуриваешь | выкуривал | выкуривай |
жен. р. | выкуривала | |||
Он | выкуривает | выкуривал | ||
Она | выкуривала | |||
Оно | выкуривало | |||
Мы | выкуриваем | выкуривали | ||
Вы | выкуриваете | выкуривали | выкуривайте | |
Они | выкуривают | выкуривали |
вы — приставка,
кур — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выкуривать |
Прич. страд. наст. | выкуриваемый |
Прич. кр. страд. наст. | выкуриваем |
Прич. действ. прош. | выкуривавший |
Прич. действ. наст. | выкуривающий |
Дееприч. наст. | выкуривая |