Произношение | вы́кувырнуться |
Начальная форма | выкувырнуться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | выкувырнусь | выкувырнулся | |
жен. р. | выкувырнулась | |||
Ты | муж. р. | выкувырнешься | выкувырнулся | выкувырнись |
жен. р. | выкувырнулась | |||
Он | выкувырнется | выкувырнулся | ||
Она | выкувырнулась | |||
Оно | выкувырнулось | |||
Мы | выкувырнемся | выкувырнулись | ||
Вы | выкувырнетесь | выкувырнулись | выкувырнитесь | |
Они | выкувырнутся | выкувырнулись |
вы — приставка,
кувыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выкувырнуться |
Прич. действ. прош. | выкувырнувшийся |
Дееприч. прош. | выкувырнувшись |