Произношение | вы́ковырнуть |
Начальная форма | выковырнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | выковырну | выковырнул | |
жен. р. | выковырнула | |||
Ты | муж. р. | выковырнешь | выковырнул | выковырни |
жен. р. | выковырнула | |||
Он | выковырнет | выковырнул | ||
Она | выковырнула | |||
Оно | выковырнуло | |||
Мы | выковырнем | выковырнули | ||
Вы | выковырнете | выковырнули | выковырните | |
Они | выковырнут | выковырнули |
вы — приставка,
ковыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выковырнуть |
Прич. страд. прош. | выковырнутый |
Прич. кр. страд. прош. | выковырнут |
Прич. действ. прош. | выковырнувший |
Дееприч. прош. | выковырнуввыковырнувши |