Произношение | вшпи́ливать |
Начальная форма | вшпиливать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | вшпиливаю | вшпиливал | |
жен. р. | вшпиливала | |||
Ты | муж. р. | вшпиливаешь | вшпиливал | вшпиливай |
жен. р. | вшпиливала | |||
Он | вшпиливает | вшпиливал | ||
Она | вшпиливала | |||
Оно | вшпиливало | |||
Мы | вшпиливаем | вшпиливали | ||
Вы | вшпиливаете | вшпиливали | вшпиливайте | |
Они | вшпиливают | вшпиливали |
в — приставка,
шпил — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | вшпиливать |
Прич. действ. прош. | вшпиливавший |
Прич. действ. наст. | вшпиливающий |
Дееприч. наст. | вшпиливая |