Произношение | виленча́нка |
Начальная форма | виленчанка |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | виленчанка | виленчанки |
Рд. | виленчанки | виленчанок |
Дт. | виленчанке | виленчанкам |
Вн. | виленчанку | виленчанок |
Тв. | виленчанкойвиленчанкою | виленчанками |
Пр. | виленчанке | виленчанках |
вилен — корень,
ч — суффикс,
ан — суффикс,
к — суффикс,
а — окончание.