Произношение | взметну́ть |
Начальная форма | взметнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
вз — приставка,
мет — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | взметнуть |
Прич. страд. прош. | взметнутый |
Прич. кр. страд. прош. | взметнут |
Прич. действ. прош. | взметнувший |
Дееприч. прош. | взметнуввзметнувши |