Произношение | бригади́р |
Начальная форма | бригадир |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | бригадир | бригадиры |
Рд. | бригадира | бригадиров |
Дт. | бригадиру | бригадирам |
Вн. | бригадира | бригадиров |
Тв. | бригадиром | бригадирами |
Пр. | бригадире | бригадирах |
бригад — корень,
ир — суффикс,
ø — нулевое окончание.