Произношение | баланси́р |
Начальная форма | балансир |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | балансир | балансир |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | балансир | балансиры |
Рд. | балансира | балансиров |
Дт. | балансиру | балансирам |
Вн. | балансир | балансиры |
Тв. | балансиром | балансирами |
Пр. | балансире | балансирах |
баланс — корень,
ир — суффикс,
ø — нулевое окончание.