Произношение | баландё́р |
Начальная форма | баландер |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | баландер | баландеры |
Рд. | баландера | баландеров |
Дт. | баландеру | баландерам |
Вн. | баландера | баландеров |
Тв. | баландером | баландерами |
Пр. | баландере | баландерах |
баландер — корень,
ø — нулевое окончание.