Произношение | арши́нничать |
Начальная форма | аршинничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | аршинничаю | аршинничал | |
жен. р. | аршинничала | |||
Ты | муж. р. | аршинничаешь | аршинничал | аршинничай |
жен. р. | аршинничала | |||
Он | аршинничает | аршинничал | ||
Она | аршинничала | |||
Оно | аршинничало | |||
Мы | аршинничаем | аршинничали | ||
Вы | аршинничаете | аршинничали | аршинничайте | |
Они | аршинничают | аршинничали |
аршин — корень,
нича — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | аршинничать |
Прич. действ. прош. | аршинничавший |
Прич. действ. наст. | аршинничающий |
Дееприч. наст. | аршинничая |