Произношение | арши́нник |
Начальная форма | аршинник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | аршинник | аршинники |
Рд. | аршинника | аршинников |
Дт. | аршиннику | аршинникам |
Вн. | аршинника | аршинников |
Тв. | аршинником | аршинниками |
Пр. | аршиннике | аршинниках |
аршин — корень,
ник — суффикс,
ø — нулевое окончание.