Произношение | археоциа́т |
Начальная форма | археоциат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | археоциат | археоциаты |
Рд. | археоциата | археоциатов |
Дт. | археоциату | археоциатам |
Вн. | археоциата | археоциатов |
Тв. | археоциатом | археоциатами |
Пр. | археоциате | археоциатах |
архе — корень,
о — соединительная гласная,
ци — корень,
ат — суффикс,
ø — нулевое окончание.