Произношение | ареколи́н |
Начальная форма | ареколин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | ареколин | ареколин |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ареколин | ареколины |
Рд. | ареколина | ареколинов |
Дт. | ареколину | ареколинам |
Вн. | ареколин | ареколины |
Тв. | ареколином | ареколинами |
Пр. | ареколине | ареколинах |
арекол — корень,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.