Произношение | арборе́тум |
Начальная форма | арборетум |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | арборетум | арборетум |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | арборетум | арборетумы |
Рд. | арборетума | арборетумов |
Дт. | арборетуму | арборетумам |
Вн. | арборетум | арборетумы |
Тв. | арборетумом | арборетумами |
Пр. | арборетуме | арборетумах |
арборетум — корень,
ø — нулевое окончание.