Произношение | арбале́тчик |
Начальная форма | арбалетчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | арбалетчик | арбалетчики |
Рд. | арбалетчика | арбалетчиков |
Дт. | арбалетчику | арбалетчикам |
Вн. | арбалетчика | арбалетчиков |
Тв. | арбалетчиком | арбалетчиками |
Пр. | арбалетчике | арбалетчиках |
арбалет — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.