Произношение | антирри́нум |
Начальная форма | антирринум |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | антирринум | антирринум |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | антирринум | антирринумы |
Рд. | антирринума | антирринумов |
Дт. | антирринуму | антирринумам |
Вн. | антирринум | антирринумы |
Тв. | антирринумом | антирринумами |
Пр. | антирринуме | антирринумах |
анти — приставка,
рринум — корень,
ø — нулевое окончание.