Произношение | андроку́р |
Начальная форма | андрокур |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | андрокур | андрокур |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | андрокур | андрокуры |
Рд. | андрокура | андрокуров |
Дт. | андрокуру | андрокурам |
Вн. | андрокур | андрокуры |
Тв. | андрокуром | андрокурами |
Пр. | андрокуре | андрокурах |
андр — корень,
о — соединительная гласная,
кур — корень,
ø — нулевое окончание.