Произношение | анафема́тствуемым |
Начальная форма | анафематствуемый |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | анафематствуемым | анафематствуемым | анафематствуемым |
Род | мужской | средний | |
Число | единственное | единственное | множественное |
Падеж | творительный | творительный | дательный |
анафемат — корень,
ств — суффикс,
у — суффикс,
ем — суффикс,
ым — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | анафематствовать |
Прич. страд. прош. | анафематствованный |
Прич. кр. страд. прош. | анафематствован |
Прич. страд. наст. | анафематствуемый |
Прич. кр. страд. наст. | анафематствуем |
Прич. действ. прош. | анафематствовавший |
Прич. действ. наст. | анафематствующий |
Дееприч. прош. | анафематствоваванафематствовавши |
Дееприч. наст. | анафематствуя |