Произношение | анале́птик |
Начальная форма | аналептик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | аналептик | аналептик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | аналептик | аналептики |
Рд. | аналептика | аналептиков |
Дт. | аналептику | аналептикам |
Вн. | аналептик | аналептики |
Тв. | аналептиком | аналептиками |
Пр. | аналептике | аналептиках |
аналепт — корень,
ик — суффикс,
ø — нулевое окончание.