Произношение | анабапти́ст |
Начальная форма | анабаптист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | анабаптист | анабаптисты |
Рд. | анабаптиста | анабаптистов |
Дт. | анабаптисту | анабаптистам |
Вн. | анабаптиста | анабаптистов |
Тв. | анабаптистом | анабаптистами |
Пр. | анабаптисте | анабаптистах |
анабапт — корень,
ист — суффикс,
ø — нулевое окончание.