Произношение | амуни́чник |
Начальная форма | амуничник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | амуничник | амуничник |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | амуничник | амуничники |
Рд. | амуничника | амуничников |
Дт. | амуничнику | амуничникам |
Вн. | амуничник | амуничники |
Тв. | амуничником | амуничниками |
Пр. | амуничнике | амуничниках |
амунич — корень,
ник — суффикс,
ø — нулевое окончание.