Произношение | алта́рник |
Начальная форма | алтарник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | алтарник | алтарники |
Рд. | алтарника | алтарников |
Дт. | алтарнику | алтарникам |
Вн. | алтарника | алтарников |
Тв. | алтарником | алтарниками |
Пр. | алтарнике | алтарниках |
алтар — корень,
ник — суффикс,
ø — нулевое окончание.