Произношение | акцепта́тор |
Начальная форма | акцептатор |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | акцептатор | акцептаторы |
Рд. | акцептатора | акцептаторов |
Дт. | акцептатору | акцептаторам |
Вн. | акцептатора | акцептаторов |
Тв. | акцептатором | акцептаторами |
Пр. | акцептаторе | акцептаторах |
акцепт — корень,
атор — суффикс,
ø — нулевое окончание.