Произношение | адюльтэ́р |
Начальная форма | адюльтер |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | адюльтер | адюльтер |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | адюльтер | адюльтеры |
Рд. | адюльтера | адюльтеров |
Дт. | адюльтеру | адюльтерам |
Вн. | адюльтер | адюльтеры |
Тв. | адюльтером | адюльтерами |
Пр. | адюльтере | адюльтерах |
адюльтер — корень,
ø — нулевое окончание.