Произношение | авункула́т |
Начальная форма | авункулат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | авункулат | авункулат |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | авункулат | авункулаты |
Рд. | авункулата | авункулатов |
Дт. | авункулату | авункулатам |
Вн. | авункулат | авункулаты |
Тв. | авункулатом | авункулатами |
Пр. | авункулате | авункулатах |
авункул — корень,
ат — суффикс,
ø — нулевое окончание.