Произношение | авальма́н |
Начальная форма | авальман |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | авальман | авальман |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | авальман | авальманы |
Рд. | авальмана | авальманов |
Дт. | авальману | авальманам |
Вн. | авальман | авальманы |
Тв. | авальманом | авальманами |
Пр. | авальмане | авальманах |
авальман — корень,
ø — нулевое окончание.