Произношение | абажу́рчик |
Начальная форма | абажурчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | абажурчик | абажурчик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | абажурчик | абажурчики |
Рд. | абажурчика | абажурчиков |
Дт. | абажурчику | абажурчикам |
Вн. | абажурчик | абажурчики |
Тв. | абажурчиком | абажурчиками |
Пр. | абажурчике | абажурчиках |
абажур — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.